Er wordt aangenomen dat de allereerste constructies in het gebied ongeveer vier of vijf putten omvatten, waarvan er drie tekenen vertonen van hoge paalachtige palen. Er is gesuggereerd dat deze hier tijdens de Mesolithische periode tussen 8500-7000 voor Christus werden gebouwd. Het is echter in de geschiedenis van Stonehenge niet duidelijk of deze structuren op enigerlei wijze verband houden met de latere rotsstukken of niet. Historici zijn van mening dat een groot deel van het gebied waar Stonehenge ligt een dor landschap was, in tegenstelling tot de rest van Zuid-Engeland, dat destijds bedekt was met bossen.
Bekijk dit eens: theorieën over Stonehenge
De geschiedenis van Stonehenge suggereert dat de eerste componenten ervan bestonden uit structuren zoals de Heel Stone en de North Barrow, die meer een lage heuvel is. Een van de vroegst bekende grote constructies was echter een ronde sloot met een binnen- en buitenoever en ongeveer 56 putten erin. Deze werden rond 3000 voor Christus gebouwd en staan bekend als de Aubrey Holes. Dit leek op een vroege vorm van een henge-monument dat ook twee ingangen had. Het doel van de Aubrey Holes is echter al jaren een bron van discussie, waarbij de mening van de meerderheid beweert dat ze vroeger de houten palen vasthielden. Er zijn ook aanwijzingen dat Stonehenge de grootste neolithische begraafplaats op de Britse eilanden was.
Lees meer: Hoe bereikt u Stonehenge ?
De stenen instellingen van dit oude monument omvatten een groot deel van de geschiedenis van Stonehenge en behoren ook tot de meest onderscheidende kenmerken. De stenen worden ingedeeld in twee hoofdtypen: sarsens, de grotere rotsen, en blauwe hardstenen, de kleinere. De sarsencirkels waren opgesteld in twee concentrische cirkels, de binnenste formatie had de vorm van een hoefijzer en de buitenste de vorm van een cirkel. De blauwe hardsteen werd echter binnen en rond de sarsencirkel in de vorm van een dubbele boog gerangschikt.
Toen Stonehenge eenmaal was gebouwd, bleven de mensen uit het Neolithicum en de Bronstijd de plek gebruiken voor verschillende doeleinden, zowel ceremonieel als ritueel. Uit de geschiedenis van Stonehenge blijkt ook dat de plek werd gebruikt als verzamelplaats voor belangrijke religieuze en sociale evenementen, waaronder begrafenissen, huwelijken en andere overgangsrituelen. In de loop van de tijd zijn er een aantal wijzigingen aan het monument aangebracht. Zo werden de blauwe hardstenen meer dan eens herschikt en later werden er nog enkele andere stenen bijgevoerd. Sommige van deze nieuwere stenen werden in gaten in de grond geplaatst, andere werden in verschillende formaties omhoog gehesen.
Afrekenen: openingstijden van Stonehenge
Volgens de latere geschiedenis van Stonehenge bleef de plek eeuwenlang zijn belang behouden. Rond 700 voor Christus, tijdens de ijzertijd, vertoont de locatie sporen van bezoeken van pelgrims die eer kwamen betuigen aan de doden die hier begraven liggen. In latere jaren werd Stonehenge in verschillende werken genoemd, vooral tijdens de periode dat Groot-Brittannië door de Romeinen bezet was. Volgens recente opgravingen zijn daar veel Romeinse voorwerpen gevonden en later, tijdens de Middeleeuwen, ontstond de plek als een plaats van culturele en spirituele betekenis.
Afrekenen: Southampton naar Stonehenge
Volgens de geschiedenis van Stonehenge werden rond het einde van de 19e en het begin van de 20e eeuw enorme stukken land in en rond het gebied van Stonehenge ingenomen voor militaire activiteiten. Tijdens de Eerste Wereldoorlog zag de site de opkomst van kazernes, vliegvelden, schietbanen, veldhospitalen en lightrails. Hoewel sommige ervan zijn gesloopt, staan er nog steeds een aantal, zoals de loodsen van het vliegveld van Larkhill. Er zijn de afgelopen decennia ook veel inspanningen geleverd om de site te beschermen en te behouden, zoals het creëren van een beschermende barrière rond de stenen.
Lees meer: Activiteiten om te doen in Stonehenge
De bouw van Stonehenge duurde meerdere eeuwen en duurde bijna 1500 jaar. Volgens de geschiedenis van Stonehenge werd de site niet in één keer gebouwd door de makers ervan, maar werd er tussen de periode 3000 voor Christus en 1500 voor Christus een aantal jaren aan gewerkt.
Stonehenge is geclassificeerd als werelderfgoed en wordt gezien als een van de meest geavanceerde prehistorische steencirkels ter wereld. Het staat bekend om zijn architectonische wonderen en de rijke geschiedenis van Stonehenge geeft inzicht in het culturele en religieuze leven van de oude mensen. Het helpt ook om de ceremoniële en mortuariumpraktijken van het Neolithicum en de Bronstijd te begrijpen.
Volgens de geschiedenis van Stonehenge is het nog steeds niet duidelijk wie het monument heeft gebouwd, aangezien bekend is dat veel verschillende groepen enorme blokken stenen vervoeren om het te bouwen en aan te passen. Archeologisch bewijsmateriaal stelt dat het de vroege Mesolithische jager-verzamelaars waren die de eerste grote wijziging van de locatie aanbrachten.
Stonehenge is gemaakt van twee soorten stenen: de sarsenstenen die groter zijn en de kleinere blauwe hardstenen. De sarsen-stenen zijn een soort silcrete-gesteente, dat doorgaans in heel Zuid-Engeland wordt aangetroffen. Elk van deze stenen weegt ongeveer 20 ton en is bijna 7 meter hoog.
Je hebt ongeveer 2,5 uur nodig om Stonehenge in zijn geheel te verkennen, inclusief de Stone Circle en het bredere National Trust-landschap. Je kunt naar en tussen elk van de stenen lopen, meer te weten komen over de fascinerende geschiedenis ervan en op foto's ermee op de achtergrond klikken voor souvenirs.
Stonehenge, gelegen op de vlakte van Salisbury in Engeland, blijft ondanks zijn historische betekenis een raadsel. Je zult het intrigerend vinden hoe deze enorme stenen, waarvan sommige zo'n 25 ton wegen, minutieus zijn gerangschikt. Hoewel het meer dan 1500 jaar geleden gebouwd is, beginnend rond 3000 voor Christus, suggereren sommigen dat het een begraafplaats was, terwijl anderen een religieuze of astronomische betekenis suggereren. De afstemming op astronomische gebeurtenissen, zoals zonnewendes, duidt op het gebruik ervan als hemelse kalender, wat de diepe verbondenheid van onze voorouders met de kosmos illustreert.
Stonehenge, het iconische prehistorische monument in Engeland, fascineert met zijn oude stenen die hoog staan. Je ziet hier 52 Sarsen-stenen, waaronder de grote steen 56, die ongeveer 30 ton weegt. Steen 96, bekend als de Hielsteen, markeert de zonsopgang van de zomerzonnewende. Daarvan zijn nog zes lateien overgebleven van de buitenste Sarsen-cirkel, ingenieus verbonden met pen- en gatverbindingen. Van de oorspronkelijke vier zijn er nog twee stationstenen overgebleven, waardoor een rechthoek rond het monument ontstaat. Andere stenen hier zijn de Slaughter Stone, die allemaal in stilte duizenden jaren geschiedenis vertellen.